Een alternatief is yoghurt uit een flesje, maar daar ben ik uit principe tegen.
Het is niet de bedoeling van yoghurt om in een flesje te zitten en te worden opgeslurpt door gesjeesde yuppen die zo weinig tijd hebben dat ze 's ochtends alleen maar yoghurt uit een flesje kunnen drinken.
Het is de bedoeling van yoghurt om 's avonds na het eten te worden gegeten met een lepel door mensen die yoghurt een logisch vervolg vinden op de avondmaaltijd.
Een andere (eventuele) bedoeling van yoghurt is om 's ochtends in alle vroegte gegeten te worden met een lepel door mensen die weten dat je yoghurt niet uit een flesje moet slurpen, maar rustig uit een bakje in combinatie met muesli of cruesli.
Muesli is eigenlijk niet mijn grootste vriend. Cruesli (= een samentrekking van crunchy + muesli denk ik) kan ik nog wel waarderen, maar muesli ( = gewoon muesli) vind ik over het algemeen gewoon saai. Ik eet dan ook geen muesli.
Maar als er een goede reden zou zijn om wel muesli te eten, dan is het wel Dorset Cereals . En dan heb ik het eens niet over de inhoud, maar over de verpakking.
Iedereen kan wel zeggen dat het om de inhoud gaat, maar daar ben ik het gewoon niet mee eens. Maar dat geheel terzijde.
Hoe dan ook, de verpakking van deze muesli / cruesli zorgt ervoor dat ik bijna overstag ben om muesli te gaan eten.
De bovenkant alleen al is al zeer de moeite waard, maar de voorkant mag er ook zijn.
Vooral het bij-tje vind ik persoonlijk van buitengewoon toegevoegde waarde.
Deze verpakking vind ik juist erg mooi in zijn eenvoud.
Het karton van beide verpakkingen voelt zeer milieubewust aan (maar niet te milieubewust, als je begrijpt wat ik bedoel).
Wat betreft de ingredienten vraag ik me af hoe ze het allemaal in 325 gram gestopt krijgen:
oats, sunflower seeds, flaked almonds, rye flakes, pecans and pumpkin seeds gently baked in honey with just a hint of vanilla
of: a blend of raising, sultanas, sunflower seeds, dates, brazil nuts and roasted hazelnuts with multi-grain flakes.
Nou ok, voor het laatste hebben ze dan ook 340 gram nodig (dat snap ik ook wel met brazil nuts enzo erin).
Op de onderkant staat heel klein de website van de ontwerpers van de verpakking genoteerd.
De jongens / meiden van Big Fish hebben meerdere prijzen gewonnen voor de verpakkingen van bovenstaande producten.
Ze hebben dan ook niet de minste klanten in hun bestand: De BBC, Biscuiteers, Harrods & Stella McCartney en zo nog een heleboel.
Op hun website staat een overzicht van al het werk en wat ze doen / hebben gedaan voor de diverse klanten.
En het geweldige is nog dat ze hun eigen Research Club hebben, waarin ze nieuwe ideeen uittesten bij iedereen die zijn of haar mening wil geven.
Als je je inschrijft voor de Research Club krijg je een kortingsbon van 5 pond of Biscuiteers (voor de Engeland-bewoners onder ons), en maak je kans op Cornishware espresso kopjes!!
Zo opinionated als ik ben, schrijf ik me meteen in. Want een mening geven en er nog espresso kopjes voor kunnen winnen ook, is iets waar ik wel voor ben. In tegenstelling tot yoghurt uit een flesje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten